عبدالله سارانی؛ امرالله طلعتی باغ سیاهی
چکیده
دیدگاههای مربوط به بیان زبان تردید در نگارش متون دانشگاهی به عنوان بخش مهمی از ویژگی های منظورشناختی این نوع متون شناخته میشود که به نظر میرسد اکثر نویسندگان این نوع متنها با مشکلات قابل توجهی مواجه میشوند. برخی از صاحب نظران، آموزش صریح را به عنوان رویکردی موثر در آگاه ساختن دانشجویان زبان نسبت به اهمیت این نوع ویژگیها ...
بیشتر
دیدگاههای مربوط به بیان زبان تردید در نگارش متون دانشگاهی به عنوان بخش مهمی از ویژگی های منظورشناختی این نوع متون شناخته میشود که به نظر میرسد اکثر نویسندگان این نوع متنها با مشکلات قابل توجهی مواجه میشوند. برخی از صاحب نظران، آموزش صریح را به عنوان رویکردی موثر در آگاه ساختن دانشجویان زبان نسبت به اهمیت این نوع ویژگیها معرفی کردهاند به طوری که شامل شناساندن شکلهای مختلف و ویژگیهای منظورشناختی ابزارهای بیان تردیدی هستند که برخی از آنها چند بعدی و چند منظوره میباشند (به عنوان مثال، هایلند 1996). مطالعه حاضر با هدف مشخص کردن هر چه بیشتر تاثیر آموزش صریح در بهبود دانش منظورشناختی دانشجویان زبان انگلیسی ایرانی انجام شده است که شامل ابزارهای بیان تردید، بررسی فراگیری و کاربرد فعلهای کمکی در گرامر زبان انگلیسی به عنوان شیوههای بیان تردید با استفاده از به کارگیری آموزش مستقیم در کلاس میباشد. بدین منظور 37 نفر از دانشجویان رشتههای مختلف به دو گروه کنترل و گروه آزمایش تقسیم بندی شدند. آموزش صریح افعال کمکی به عنوان منابع بیان تردید در گروه آزمایش تدریس شد، در حالی که گروه کنترل از شیوه متداول تدریس نگارش دانشگاهی بهرهمند شدند. از هر دو گروه در ابتدا و انتهای دوره آموزش آزمون به عمل آمد. تجزیه و تحلیل توصیفی نمرات به دست آمده و همچنین آزمون تی نشان داد که پیشرفت قابل توجهی در دانش منظورشناخت و زبانی دانشجویان درگروه آزمایش در کاربرد افعال کمکی برای بیان تردید وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که گروه آزمایش از مزیت نسبی نسبت به گروه کنترل در کاربرد افعال کمکی در نگارش برخوردار بودند. یافتههای این مطالعه میتواند در راستای بهبود برنامههای آموزشی مفید باشد.